عروۀ وثقی.
[ ع ُر وَ / وِ ی ِ وُ قا ]
(ترکیب وصفی، اِ مرکب)

در اصل لغت دستۀ کوزه و امثال آن را گویند که محکم باشد و زود از جای خود کنده نشود، اما بحسب استعمال بر هر کسی که اعتماد توان کرد و تمسّک به او توان جست اطلاق کنند.
(آنندراج).
رجوع به عروةالوثقی و عروة شود.